W mowie potocznej używa się często wyrażeń lub zwrotów niezgodnie z ich pełnym znaczeniem. Na przykład mówi się, że ktoś jest zestresowany jakąś sytuacją, zamiast po prostu – jest zdenerwowany. Nie jest to poprawne, bo stres jest stanem psychicznym wywołanym szeregiem kumulujących się napięć występujących w dłuższym czasie.
Podobnie jest ze słowem asertywność. Jeśli ktoś nie wie dokładnie co to znaczy asertywny, określa tak człowieka umiejącego odmawiać. Nie jest to zgodne z właściwą definicją tego terminu. Asertywność to postawa polegająca na umiejętności wyrażania własnych opinii i poglądów, z jednoczesnym akceptowaniem, że inni mogą mieć odmienne zdanie. To również zdolność do wyrażania własnych emocji w sposób otwarty i czytelny, oraz rozwiązywania konfliktów bez agresji.
Człowiek asertywny ma ugruntowane poczucie własnej wartości. Potrafi spokojnie reagować na uzasadnioną krytykę, a także bronić swoich praw bez naruszania praw innych osób. Mówiąc komuś ” nie” – podaje przyczyny tej odmowy i stara się nie zmieniać swojego zdania nawet pod wpływem usilnych perswazji. Dotyczy to głównie sytuacji, gdy jest namawiany do zachowań przez niego nie akceptowanych. Taka cecha przydałaby się młodzieży, podatnej na działanie negatywnych podkultur.
Jeśli ktoś wie, co to znaczy asertywny, może dążyć do stosowania w swoim życiu kilku głównych zasad takiej postawy. Dzięki temu będzie lepiej funkcjonować w środowisku społecznym. Szybciej odniesie życiowe sukcesy i nie będzie nadmiernie przejmował się porażkami.
